Materialists

2 juli komt de film Materialists uit in de Belgische bioscopen. Een scherpe, stijlvolle en confronterende film over liefde in tijden waar perfectie, luxe, macht en sociale status overheerst.

Lucy, de hoofdfiguur in de film, is een succesvolle high-end matchmaker in New York. Ze koppelt mensen op basis van status, stijl, fysiek en inkomen. Ze kent de checklist van haar klanten. Ze kent het spel.

Tot ze zelf moet kiezen.
Tussen John, haar ex, warm, authentiek, zorgzaam. Maar zonder geld of plan.
En Harry, succesvol, stijlvol, rijk, verleidelijk. Perfect op papier.

“Daten is geen Excel-sheet. Maar toch daten we alsof we solliciteren,” zegt Annemieke Dubois, oprichtster en high end Matchmaker van het Belgische high-end datingbureau Jade & Jules, die voor de filmcampagne werd aangetrokken als influencer en datingexpert.

Annemieke herkent in Lucy’s tweestrijd de veel singles vandaag. Ze ziet het dagelijks in haar matchmaking praktijk, bij ondernemers, topmanagers, ambitieuze vrouwen en veeleisende singles.

“We leven in een tijd waarin daten steeds meer lijkt op een sollicitatiegesprek.

Mensen worden gescreend op job, status, lifestyle, foto’s. Maar waar is de echte klik gebleven? De spontaniteit? De emotie?” Materialists stelt prangende relationele vragen die anno 2025 brandend actueel zijn:

• Vallen we voor de persoon of voor het perfecte plaatje?
• Durven we nog kiezen voor liefde, ook als er geen geld is?
• Kiezen we onbewust voor luxe of toch voor liefde in de datinggame?
• Wat zegt jouw checklist over jou?

“We denken dat de juiste partner te vinden is door ‘objectieve’ parameters. Maar liefde laat zich niet rationaliseren.

“Ik zie vrouwen die alles hebben, brains, beauty, succes, en tóch verdwalen in het daten. Omdat ze denken dat ze nóg perfecter moeten zijn om graag gezien te worden. Deze film laat zien wat dat met een mens doet. En waarom liefde geen luxeproduct is.

 Deze film raakt iets fundamenteels,” zegt Annemieke. “We zijn het snelle oppervlakkige daten moe. Moe van te doen alsof we de perfect moeten zijn.

Is daten de laatste plek waar we openlijk discrimineren en het ‘voorkeur’ noemen?

Annemieke; “We leven in een samenleving waar diversiteit en inclusie de norm zijn, op de werkvloer, in de media, in het onderwijs. Maar in de wereld van dating blijven discriminatie ongemerkt genormaliseerd. Lengte, leeftijd, gewicht, inkomen, afkomst, huidskleur, ze tellen onverbloemd mee. Waarom vinden we dat daar wél oké? Waarom noemen we het in de liefde ‘ons type’, terwijl het elders als vooroordeel wordt benoemd?